- becâyiş
- (F.)[ ﺶیﺎﺠﺑ ]yer değişimi.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
becâyiş
Look at other dictionaries:
becayiş — is., Far. becāyiş Karşılıklı yer değiştirme Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller becayiş etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
BECAYİŞ — f. Değişme. Trampa. Birini verip ötekini alma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
becayiş etmek — değişik yerdeki görevliler, karşılıklı yer değiştirmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
BECAYİŞ-İ MEKÂNÎ — f. Yer değiştirme. Mekân değişikliği … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
